Nieuws van het Park van Relst.

Normaal zouden wij jullie in deze rubriek hartelijk uitnodigen op onze parkfeesten van volgend weekend. Maar neen, de coronacrisis heeft hier anders over beslist. Het blijft op 26-27 en 28 juni nog bangelijk stil in ’t park. We zouden dit jaar aan onze 59 ste uitgave toe zijn.

Even terugblikken naar de beginperiode dan maar:
In 1960 wordt, de dan 41 jarige pastoor Dictus Leus, de nieuwe parochieherder van onze parochie. Dictus is een man met veel ideeën en plannen. Hij ziet dat er in deze parochie veel nood is aan infrastructuur en mogelijkheden voor de ondersteuning van het verenigingsleven van jong tot oud.
In 1961 trekt hij met enkele Relstenaren naar het Bisdom met een toch wel gedurfde vraag . Of wij als parochiegemeenschap niet mogen beschikken over het domein “Franciscus-Xaverius”, waarvan het bisdom door schenking eigenaar is. Het antwoord is verrassend “ja” en we krijgen voor onbepaalde tijd het domein van 2 hectare in bruikleen. De villa wordt afgesplitst en privé verkocht.
Dictus slaagt er in om de ganse dorpsgemeenschap warm te maken voor zijn project “het Park van Relst”. Er moet een speeltuin komen voor de kinderen en een zaal voor de vergaderingen en activiteiten van de verenigingen, die ook als feestzaal kan dienst doen.
Om de financies te verzamelen, zal er in 1962 een eerste Vlaamse kermis georganiseerd worden. Dictus heeft hiervoor een aantal mensen aangesproken om alles praktisch uit te werken en te regelen. Het Parkcomité, zal vanaf dan zijn rol spelen als beheerder van “het park van Relst”. Dictus giet hier een stevig fundament voor het slagen van de feesten. Hij verzamelt medewerkers uit alle Relstse verenigingen van jong tot oud en motiveert zelfs de bewoners van de verschillende gehuchten om actief deel te nemen.
De eerste “Vlaamse kermis” gaat door in openlucht en is meteen een schot in de roos, er is een winst van 125.194 Fr. (3.103 euro).
De driedaagse parkfeesten van Relst krijgen naam en faam in de brede regio. De grootste Vlaamse vedetten passeren op het podium en Will Tura is 47 jaar lang de grote publiekstrekker. Het mooie groene kader waarin de grote tent wordt opgesteld is zeker een meerwaarde en zorgt voor de gezellige parkfeestensfeer.
De winst van de parkfeesten is zichtbaar voor iedereen en wordt jaar na jaar geïnvesteerd in de werking: het plaatsen van de speeltuigen, de bouw van de zaal in de beginperiode en later om de nodige aanpassingswerken en verbouwingswerken uit te voeren en de nodige onderhoudswerken te betalen. De opbrengst van onze parkfeesten en het parkfeestenrestaurant, samen met de huuropbrengsten van de feesten, zorgen er voor dat wij over een degelijke en gezonde financiële structuur beschikken. Het succes van de parkfeesten is zeker ook de prachtige en warme vorm van samenwerking van deze dorpsgemeenschap. Het sterke fundament van pastoor Dictus, het cement die ons al zoveel jaren verbindt. Ook na dit speciale coronajaar, want in 2021 dan zijn we er zeker terug voor 60 jaar parkfeesten !!

De coronamaatregelen geven ons wel een financiële tik, want er zijn sinds half maart geen inkomsten meer en dat zal zeker in de rekening te zien zijn. Met het versoepelen van de coronaregels komt er stilaan weer wat leven in de brouwerij. De besturen van de verenigingen mogen terug vergaderen en in de maand juli staan er terug enkele kleine feesten genoteerd, die mits respect voor de maatregelen kunnen doorgaan.
We moeten dit jaar echter veel van onze grote parochie evenementen missen, geen Samana pannenkoekennamiddag, geen koud en warmbuffet, geen schoolfeest, geen parkfeesten, geen fanfarekermis, geen landbouwdag…
Om het gebrek van “samenzijn” een extra boost te geven, overwegen we om tijdens de maand augustus ons parkterras enkele zaterdagen open te stellen voor het publiek. Mekaar terug ontmoeten en rustig komen genieten van een lekker pintje, een glaasje wijn, misschien een kleine versnapering… Dit alles rekening houdend met de geldende coronra-maatregelen. Wij werken het nog verder uit en houden jullie zeker op de hoogte.

Reacties kunnen niet achtergelaten worden op dit moment.